Dzisiaj w mediach pojawił się komunikat, że „przedsiębiorcy, których dotknęła powódź, nie muszą osobiście odwiedzać Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, by rozliczyć się ze składek ubezpieczeniowych. Mogą to zrobić np. przez pocztę lub internet. Mogą też wystąpić o ulgi w spłacie należności.” Pomijając pewną oczywistość tej informacji, należy się zastanowić co tak naprawdę najbardziej się opłaca. Płatnikowi, któremu powódź zabrała cały dorobek życia odroczenie terminu płatności składek albo ich rozłożenie na raty w ogóle nie opłaca., a nawet może go wpędzić w większe kłopoty. Chodzi o to, że takie ulgi mogą być przyznane nie częściej niż raz niż 6 m-cy, maksymalnie odroczenie wynosi tylko 6 m-cy, płaci się przy tym odsetki tak jak przy opłacie prolongacyjnej. Dodatkowym warunkiem jest terminowe regulowanie bieżących składek. Zaległości dłuższe niż 14 dni spowodują konieczność zapłacenia odroczonych należności wraz z pełnymi odsetkami. Trzeba postawić sobie pytanie: czy sytuacja życiowa powodzian prowadzących do tej pory działalność gospodarczych nie spowodowała trwałego kryzysu ich budżetów, i czy w tych budżetach będzie miejsce na comiesięczną opłatę na ZUS w wysokości 900 zł. Jeśli nie da się firmy wyrejestrować, albo zawiesić w gminnej ewidencji działalności gospodarczej ( bo na przykład firma zatrudnia pracowników), należy się zastanowić czy nie warto zagrać z ZUS-em o najwyższą stawkę: czyli o umorzenie składek. Ze względu na sytuację majątkową i rodzinną mogą zostać umorzone jedynie składki opłacane na własne ubezpieczenie przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą (art. 28 ust. 3a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych). ZUS może umorzyć należności z tytułu składek, jeżeli zobowiązany wykaże, że ze względu na stan majątkowy i sytuację rodzinną nie jest w stanie opłacić tych należności, ponieważ pociągnęłoby to zbyt ciężkie skutki dla zobowiązanego i jego rodziny, w szczególności w przypadku:
• gdy opłacenie należności z tytułu składek pozbawiłoby zobowiązanego i jego rodzinę możliwości zaspokojenia niezbędnych potrzeb życiowych,
• poniesienia strat materialnych w wyniku klęski żywiołowej lub innego nadzwyczajnego zdarzenia powodujących, że opłacenie należności z tytułu składek mogłoby pozbawić zobowiązanego możliwości dalszego prowadzenia działalności,